Wegens omstandigheden had Rayen het afgelopen jaar alle tijd om een voorstelling te maken. Om te beseffen dat hij overal even ver vanaf staat als dat hij er deel van uitmaakt. Om zich af te vragen waarom hij zich zóveel in bijzaken verliest dat de hoofdzaak niet meer relevant is. Én waarom we allemaal ‘ons gevoel’ aan het volgen zijn, zonder dat ons dat verder brengt.

Om scherp te blijven moet je zowel kunnen in- als uitzoomen. Toegegeven; deze tekst komt óók vaag over, maar dat komt omdat je de voorstelling nog niet hebt gezien. Wat Rayen van zichzelf verlangt, vraagt hij tijdens de voorstelling ook van jou: Focus.