Drie jaar achtereen een hit op zomertheaterfestival De Parade. Logische stap: nu de theaters in. Vijf jonge mannen, onder wie twee Van Warmerdams en roots bij Orkater, met absurdistische scènes die elkaar in moordend tempo opvolgen. Aanstekelijk enthousiasme, ontembare branie en tomeloze energie. Kuikens, maar wel van beton. Tijd om te ontspannen? Die is er niet!

Sven Ratzke reist al bijna 20 jaar de wereld over met zijn wervelende muziekshows en speelde voor uitverkochte zalen van New York tot Berlijn. Zijn muziek fascineert en varieert van chanson, tot rock en pop. In It's Wunderbar kijkt Ratzke met de mooiste parels uit zijn repertoire terug op de bijna 20 jaar dat hij op de bühne staat én verrast hij zijn publiek met nieuwe ontdekkingen.  

Een nieuwe theatershow van Najib Amhali, met veel persoonlijke verhalen, weer veel om gelachen kan worden, waarin oude bekenden langs komen, en waarbij je na afloop wellicht afvraag: 'Waar was ik?'

Een nieuwe theatershow van Najib Amhali, met veel persoonlijke verhalen, weer veel om gelachen kan worden, waarin oude bekenden langs komen, en waarbij je na afloop wellicht afvraag: 'Waar was ik?'

Twee knettergoede, totaal verschillende solo-voorstellingen op een en dezelfde avond.

Mannen van Taal waren ze met z’n tweeën: Pieterse en Van Pamelen. Maar nu komt John Schleipen erbij: voorman van het voormalige cabaretgezelschap Crème Fraîche. Dat wordt een woordenstrijd zonder weerga, waarbij ieder van hen het publiek voor zich probeert te winnen. Hoe? Door elkaar aan te vallen met verbijsterende slides en verbale slidingen en daarna af te troeven met volzinnen op het scherpst van de zinsnede.

In 2011 won ze het Amsterdams Kleinkunstfestival. Voor haar debuut ontving zij de Nederlandse cabaretprijs. Haar tweede kreeg een sterrenregen. De Volkskrant: “Louise Korthals is een megatalent.” Na haar uitstapje in een oudejaarsconference met Dolf Jansen gaat ze solo verder. Met haar derde. Alles is er. En dus gaat ze de confrontatie aan met... alles. Scherpe observaties, rake grappen, indringende liedjes.

In De Oplossing probeert Erik van Muiswinkel de ramen en deuren van zijn leven open te gooien. Maar lukt hem dat ook? Honderd minuten lang is hij afwisselend vader, kleuter, puber, ouwe lul, alfaman, betadromer, meester en discipel, in een stroom van enerverende en hilarische verhalen.

Zij begint aan de try outs van een nieuw programma. NRC Handelsblad noemde het vorige “psychoanalytisch cabaret”'. Dus zit je tussen droom en werkelijkheid gevangen, uitgeput op de bank en weet je het allemaal niet meer, Lenette van Dongen zal jouw dromen op een hilarische wijze leren en je weer verliefd laten worden op je eigen werkelijkheid. Saai is het nieuwe spannend!

Zij begint aan de try outs van een nieuw programma. NRC Handelsblad noemde het vorige “psychoanalytisch cabaret”'. Dus zit je tussen droom en werkelijkheid gevangen, uitgeput op de bank en weet je het allemaal niet meer, Lenette van Dongen zal jouw dromen op een hilarische wijze leren en je weer verliefd laten worden op je eigen werkelijkheid. Saai is het nieuwe spannend!

De in Vlaanderen zeer succesvolle comedian had het perfecte huwelijk en een wondermooi kind. Maar toen liep alles mis: depressie, burn-out, echtscheiding en geen cent te makken. Daar zat hij met alleen nog maar één stoel in een lege kamer. Wat nu? Uit het leven stappen? Nee! Juist erin stappen door de droeve momenten te bewerken tot een humoristisch en helaas voor velen zeer herkenbaar verhaal.

Een rotatie is een wiskundige draai. Wiskundige Jan Beuving geeft als cabaretier ook een draai aan de dingen. Hij telt zijn passen en past op zijn tellen. Hij staat ronduit vierkant achter zijn woorden en lijnrecht tegenover wat krom is. Je merkt het al: de taal maakt pirouettes in zijn liedjes en de logica tolt in zijn zinnen. Voor zijn laatste programma kreeg hij de Nederlandse cabaretbelofteprijs.

Vorig seizoen hier al te zien, maar toen was de voorstelling nog in wording. Verelst is de winnaar van zowel het Groninger Studentencabaretfestival 2014
als cabaretfestival Cameretten 2016. De jury’s noemden zijn programma expressief, energiek, dynamisch en spannend. En zijn broer? Zijn broer? Geen kwaad woord over zijn broer, want die kan het allemaal ook niet helpen.

Vorig seizoen stond ze hier drie keer: met de reprise van haar debuut, met het collectief Het Nieuwe Lied en met een try out van haar tweede programma. Met dat laatste komt zij nog een keer terug. Om te laten zien hoe goed het werd. Zij is de winnares van de Annie M.G. Schmidt-prijs voor het beste theaterlied. Ook nu zullen mooie liedjes voorbijkomen. Daarnaast is er veel ruimte voor hilarische en ontroerende verhalen en – zij kan er niet omheen – voor de keiharde Waar-heid.

Hij schrijft voor en denkt mee met Arjen Lubach en Jan Jaap van der Wal. Tijd voor zijn eerste eigen programma: Alleen pinguïns zijn zwart-wit. De grapdichtheid is hoog. Zij won het Amsterdams Kleinkunstfestival 2017 met Want laten we wel wezen. De jury: “Sterke liedjes, gortdroge mimiek, weet het met minimale middelen steeds spannend te houden.”

Vorig seizoen twee dagen uitgeprobeerd, nu natuurlijk terug. Lid van Comedytrain. Bekend van films en tv-series en bovenal van Sluipschutters. Vorig seizoen presentator in onze Clubzaal van de zondagavond-show Club Comedy. Hij gaat Troosten. Wie? Vooral zichzelf. Het Parool: “Toont zich feller en assertiever dan ooit. Een doordacht en doortimmerd programma.”

Voor alle duidelijkheid: hij is dus weer terug. Ook duidelijk: we leven in duidelijke tijden, want het is duidelijk wie de vijand is en waar die zit. En het is duidelijk wie de fouten gemaakt heeft. Kortom: de oplossing is ook steeds duidelijker. Daarom is Micha Wertheim hier, want daarna is het pas echt helemaal duidelijk. Voor alle duidelijkheid: het zijn try outs.

Voor alle duidelijkheid: hij is dus weer terug. Ook duidelijk: we leven in duidelijke tijden, want het is duidelijk wie de vijand is en waar die zit. En het is duidelijk wie de fouten gemaakt heeft. Kortom: de oplossing is ook steeds duidelijker. Daarom is Micha Wertheim hier, want daarna is het pas echt helemaal duidelijk. Voor alle duidelijkheid: het zijn try outs.

Soundos El Ahmadi is al ruim tien jaar een van de sterke vrouwen binnen het mannenbolwerk Comedytrain. Ze speelt haar vierde voorstelling. Opnieuw grappig en ontroerend, kwetsbaar en verrassend. Maar deze keer heeft ze nog meer in petto. Waarom niet, ze heeft niets te verliezen.

Vorig jaar speelde hij hier werkvoorstellingen van zijn eerste solo na zijn theaterafscheid in 2014 en zijn terugkeer als de helft van het duo Jekkers & Jeroen, samen met Harrie Jekkers. Daardoor ging zijn theaterhart weer kloppen. Ook zijn comeback als solist bevalt hem zeer en dus gaat hij met het programma door. Vorig jaar probeerde hij Lucky uit, nu is hij terug.

Hij belooft niks. Het zou zomaar een avond vol mooie verhalen, rake grappen in een flink tempo kunnen worden, maar zeker is dat niet. Misschien ook wel met een stevig potje improviseren, maar ook daar staat hij niet voor in. Zo’n avond maak je immers sámen. Laten we dus afspreken: iedereen op tijd in het theater en hij doet de rest. Dat is dan wèl beloofd.

Hij is kwetsbaar. Is dat een kracht of juist een zwakte? Mag je falen als man in deze tijd? Hij weet het niet. Waar vind je de moed om niet te moeten? Vorig seizoen probeerde de Portugese Nederlander, oud-student van de Koningstheateracademie, hier uit. Nu is zijn programma klaar en komt hij terug.

Na Ga-Bie-Jer is er Guzmán. Het tweede deel van een trilogie. Deze twee avonden probeert hij uit. Guzman kijkt terug op zijn grillige leven en zijn stormachtige carrière. Hij vertelt dingen die je nog niet van hem wist. Dingen waar je normaal gesproken niet eens om moet lachen. Maar vanavond wel!

In zijn 16de soloprogramma belooft Manuel te duiken in de gitzwarte en toch dartele geest van Dreejklezoew, de mythische clown uit Twente. Maar uiteindelijk zal het toch weer over actuele thema’s gaan, waarover hij in het theater alles onomwonden wil kunnen zeggen. NRC Handelsblad: “Een spervuur aan grappen waarin hij ook zichzelf niet spaart.”

Na Ga-Bie-Jer is er Guzmán. Het tweede deel van een trilogie. Deze twee avonden probeert hij uit. Guzman kijkt terug op zijn grillige leven en zijn stormachtige carrière. Hij vertelt dingen die je nog niet van hem wist. Dingen waar je normaal gesproken niet eens om moet lachen. Maar vanavond wel!

In zijn 16de soloprogramma belooft Manuel te duiken in de gitzwarte en toch dartele geest van Dreejklezoew, de mythische clown uit Twente. Maar uiteindelijk zal het toch weer over actuele thema’s gaan, waarover hij in het theater alles onomwonden wil kunnen zeggen. NRC Handelsblad: “Een spervuur aan grappen waarin hij ook zichzelf niet spaart.”

Zij beschouwt het leven zoals het echt is: onzinnig en ingewikkeld. Maar nu ze 36 is, heeft ze zo haar manieren gevonden om daarmee om te gaan. Alleen werken ze zelden. Janneke de Bijl is de overtuigende winnares van cabaretfestival Cameretten 2017. De Volkskrant: “Een lange stroom komische observaties.”

Oldenhermanns was Oldenosborn, winnaar van cabaretfestival Cameretten 2014. Zonder Osborn, maar met Anna Hermanns naast Lize van Olden is het duo nog net zo beeldend, absurd en fysiek. In dit nieuwe programma gaat het op zoek naar de nooduitgang van de dagelijkse sleur.

Tijdens het Amsterdams Kleinkunstfestival liet deze jonge cabaretier complete zalen in verwarring achter en sleepte hij de Wim Sonneveldprijs in de wacht. Nu staat hij in de theaters met zijn eerste avondvullende show, Erg Heel, die de gemoederen nog meer zal beroeren. Stefano Keizers ontregelt.

Comedian van Comedytrain. Door de Volkskrant uitgeroepen tot Comedytalent 2018. Eerder winnaar van de Publieksprijs van cabaretfestival Cameretten 2016. De jury: “Veel van zijn verhalen zijn hilarisch. Sommige herken je direct en andere verhalen getuigen juist van een prettig gestoord brein.”

De Vlaamse tekenaar, schilder, schrijver en performer geldt als de overtreffende trap van absurditeit. In zijn nieuwe voorstelling mixt hij materiaal dat voor het eerst klinkt met tekst die tot dertig jaar teruggaat. Archeo- en Actua-logisch dus. Naast spelen en voorlezen is er ruimte voor impovisatie en interactie, want natuurlijk weet hij dat jij er bent. Op zoek naar de grenzen van de ernst.

Een piano. Een gitaar. Een viool. Twee stemmen. Meer hebben de Vlaamse broers Mich en Raf Walschaerts niet nodig om het mooiste te maken wat het Nederlandstalige cabaret te bieden heeft. Hun vorige, Schoft, speelden zij hier vier keer voor een uitverkochte zaal met bezoekers die na afloop ontroerd en ontdaan waren door de schoonheid en de kracht van de voorstelling. 

Een grote cabaretier in de kleine zaal. Dat heeft vaak een bijzondere reden. Ook nu. Dolf Jansen probeert een nieuwe vorm uit. Geen cabaret, geen stand up, maar 7 verhalen over onderweg zijn en 2 over aankomen. Verhalen over verlangen en verliezen en wendingen in het leven. Want dat is ook niet meer dan onderweg zijn, al blijft de vraag waarheen. Eerder, op 23 november, speelt hij zijn Oudejaars.

Een piano. Een gitaar. Een viool. Twee stemmen. Meer hebben de Vlaamse broers Mich en Raf Walschaerts niet nodig om het mooiste te maken wat het Nederlandstalige cabaret te bieden heeft. Hun vorige, Schoft, speelden zij hier vier keer voor een uitverkochte zaal met bezoekers die na afloop ontroerd en ontdaan waren door de schoonheid en de kracht van de voorstelling. 

Het leven deelt rake klappen uit. Als je even niet oplet, spuugt ze je vol in het gezicht. Elke Vierveijzer, finalist van het Amsterdams Kleinkunstfestival 2015 en in 2014 afgestudeerd aan de koningstheateracademie, spuugt terug.

Theo is een witte, heteroseksuele man van middelbare leeftijd. Dus moet hij sowieso zijn bek houden. Nu zijn andere mensen aan de beurt. Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Bekend van zijn wekelijkse column in de Volkskrant waar hij steeds, over twee pagina's, een foto analyseert. Anders kijken doet hij ook in zijn theatervoorstellingen, waarin hij deze keer enerverend gevallen uit zijn dagelijkse praktijk behandelt. Die van een dokter? Nee, maar wel van iemand die graag de hele dag diagnoses stelt.

Tweede programma van Anne. Of zeg maar Neut. Die millennial heeft geen bijbaan meer in die supermarkt, waarover ze vertelde in Weg. Vanaf nu doet ze alleen nog maar dingen die ze zelf leuk vindt. Daarover gaat ze vertellen. Kijk haar gaan. NRC-Handelsblad: “Expressief tot in haar vingertoppen.”

De afgelopen seizoenen stond hij hier met Desalniettemin, welk programma door de Volkskrant “Een hoogtepunt in de Nederlandse kleinkunst” werd genoemd en door het Parool “Een gedenkwaardige voorstelling”. Theo Nijland – winnaar van de Groenman-taalprijs en zelfs twee keer van de Annie M.G. Schmidt-prijs – geldt dan ook een van de grootste dichter-zangers van ons land. Nu komt hij met nieuwe liedjes.

Als het plaatje maar klopt. Het gazon is gemaaid en de ramen blinken. Maar kijk eens onder het Perzische tapijt! Kirsten van Teijn vertelt in haar nieuwe programma over een hardwerkend ondernemersgezin achter een gouden façade. De Volkskrant: “Monumentale zangstem en ongekende air.” 

Nabil Aoulad Ayad is zijn volledige naam, maar hij kan het al af met alleen zijn voornaam, net zoals Najib, onder wiens vleugels hij begon. Inmiddels staat hij op eigen benen. Ook zijn tweede programma, dat hij hier vorige seizoen uitprobeerde, is een combinatie van typetjes, zang, beatbox, piano en heel, heel veel grappen.

Ze is bekend als actrice, zoals in Baantjer, en schrijfster, zoals van Sofasessies, dat gaat over haar zoektocht in therapieland. Dat boek ligt ten grondslag aan dit programma een komische, openhartige en pittige voorstelling voor iedereen die ooit hulp heeft gehad of had kunnen gebruiken.

Iedereen is het erover eens. Om Eva Crutzen kun je niet meer heen. Met haar energieke verschijning, goede grappen en haar talent voor typetjes is ze een jonge ster aan het cabaretfirmament die met niemand te vergelijken is.

“Een fijne Freek de Jonge-light”, schreef de Volkskrant over de winnaar van het Leids Cabaretfestival. En het Parool vroeg zich af of er “een verborgen steekje los aan hem is”. Hij speelt zijn tweede programma, waarmee hij het afgelopen seizoen ook al hier te zien was. Waarover het gaat? Kom nou maar gewoon.

Twee dagen overdag werken met (oud-) studenten van de Koningstheateracademie en de tweede avond mag publiek erbij om het resultaat te zien en om van De Meester zelf te horen hoe zijn aanpak is. Daarvan geeft hij voorbeelden en waar nodig grijpt hij ook in tijdens de presentaties. De Meesters zijn de Vlaamse broers Mich en Raf Walschaerts.

Heeft geen introductie nodig. Behoort inmiddels tot de grote namen. Speelt hier elk seizoen en weet steeds weer te verrassen. Deze keer gaat hij zijn show wijden aan onze beste vrienden: honden, katten, olifanten, haaien, mensen... Althans, dat zegt hij nu.

Heeft geen introductie nodig. Behoort inmiddels tot de grote namen. Speelt hier elk seizoen en weet steeds weer te verrassen. Deze keer gaat hij zijn show wijden aan onze beste vrienden: honden, katten, olifanten, haaien, mensen... Althans, dat zegt hij nu.

Twee dagen overdag werken met (oud-) studenten van de Koningstheateracademie en de tweede avond mag publiek erbij om het resultaat te zien en om van De Meester zelf te horen hoe zijn aanpak is. Daarvan geeft hij voorbeelden en waar nodig grijpt hij ook in tijdens de presentaties.
De Meester, dat zijn er deze keer twee: Peter Heerschop en Viggo Waas van NUHR.